(δεν ειναι αληθινά περιστέρια!)
2 μεγάλες εκθεσιακές εγκαταστάσεις (σε δυο σημεία της πόλης) που φιλοξενούν τη φετινή Biennale:
μια κεντρική gallery (τεραααστια) με διαφορα δωμάτια με έργα διαφορετικών καλλιτεχνών απο ποικίλες χώρες και στο γύρω χώρο περίπτερα απο όλο το κόσμο (κάθε χώρα να την εκπροσωπεί (συχνότερα) ένας καλλιτέχνης με ένα έργο)
φυσικά τα μάτια παθαίνουν overdose και εύκολα σταματάς να βλέπεις... τα ονόματα που σημειώνεις είναι άπειρα που στο τέλος σταματάς να προσέχεις...
οι φωτό είναι απο έργα που ξεχώρισα...
μου έκανε μεγάλη εντύπωση και τρόμαξα συννάμα με ένα αίσθημα που συνειδητοποίησα
ήταν στο Ιταλικό Pavillon που θαρρώ ήταν το μεγαλύτερο με μεγάλη εκπροσώπηση και πολλούς καλλιτέχνες.... Όλοι όμως μέσα απο τα έργα τους (φωτογραφία, installation collages, γλυπτική κτλ) έβγαζαν το ίδιο αίσθημα....
μια απελπισία, μια απογοήτευση....μια Ιταλία που ψυχορραγεί
τα έργα πρόβαλλαν μόνο προβλήματα (φυσικά ήταν οι προβληματισμοί των καλλιτεχνών που ζουν μέσα στο σήμερα) αλλά έντονα έλειπε η ελπίδα.
τα έργα των Ιταλών έθιγαν τη μετανάστευση, την οικονομία και μια Ιταλία που σταυρώνεται και πεθαίνει....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου