Η γιορτή

Υπέροχη ζαλάδα κρασιού, λευκού, κόκκινου, και μετά ενός λικέρ ιταλικού 27% αλκοόλ, καλής ποιότητας από αγαπημένο φίλο ιταλό.

Ωραία ζαλάδα… πίνω σπάνια αλλά όταν αυτό συμβαίνει την εκτιμώ πραγματικά….

Happiness. Λατρεύω αυτό το ζαλισμένο, χαρούμενο κεφάλι

Ωραία αίσθηση. Σήμερα ήθελα να αφήσω τις αισθήσεις μου να το ευχαριστηθούν και να το ρουφήξουν όλο.

Είναι η γιορτή μου. Μια γιορτή ανύπαρκτη- γιατί είναι ένα όνομα που έχω διπλό και δεν αφήνω κανένα να με προσφωνεί έτσι – αλλά οι φίλοι μου κατάλαβαν καλά ότι ψάχναμε απλά αφορμή για να γιορτάσουμε – να μαζευτούμε σπίτι και να φάμε και να πιούμε

Αυτό κάναμε. Μετρώ 5 μπουκάλες κρασί- πολλά τυριά – εξίσου πολλά αλλαντικά. Raclettes- δείπνο πολύ γαλλικό. Έτσι!

Είχα 2 επιλογές. Μια συναυλία που κανείς δε θα ήθελε να μου κάνει παρέα και ένα δείπνο με φίλους αγαπητούς που έκανα αμάν να τους μαζέψω όλους μαζί. (Και από συνήθεια αυτή τη μέρα μάρέσει να την περνώ με φίλους – όπως τόσο γλυκά θυμάμαι πόσο όμορφα είχαμε περάσει στην κουζίνα της φίλης μου της Μ. πάλι 5 άτομα πολύ αγαπητά το 2009. )

Φυσικά και διάλεξα το δεύτερο. Ακολούθησα τη φύση μου αυτή που λέει ο Αριστοτέλης ότι ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον και υπέκυψα στην (υπέρ) κοινωνική μου φύση.

5 φίλους – 5 αγαπημένα αρσενικά - αυτούς μόνο ήθελα- ντάξει, θα’θελα πολλούς ακόμη, αλλά από αυτούς που είναι εδώ ήταν σχεδόν όλοι εδώ.

Σχεδόν το μόνο θηλυκό ανάμεσα τους - απλά τους φχαριστιέμαι. Πολύ.

Σε ένα συνονθύλευμα γλωσσών, ελληνικά γαλλικά αγγλικά ιταλικά- έχουν κάτι όλοι κοινό και όχι τυχαία είναι φίλοι μου. Και πια μετράμε αρκετά χρόνια… και είναι υπέροχο.

Και γιαυτό τους απολαμβάνω. Όταν μπορώ και τους έχω όλους μαζί.

Ο κόσμος μου σιγά σιγά έφυγε, ακούω σινάτρα και έχει μείνει λίγο κρασί ακόμη…

Θαρρώ ακόμη είμαι λίγο ζαλισμένη και συνεχίζω να το απολαμβάνω και είναι μια διάθεση που τη χαίρομαι.

Ακούω strangers in the night, και είμαι βουλιαγμένη στον καναπέ μου. Σκέφτομαι τη μαμά μου νωρίτερα στο τηλέφωνο που της έλεγα ότι τελικά θα μου λείπουν οι αγαπημένες μου φίλες από τη βραδιά αυτή και θα έχω μαζέψει μόνο τα αγόρια μου…

Και η μαμά που είναι της παλιάς σχολής και δε πιστεύει σε φιλίες ανάμεσα σε κοριτσάκια και σε αγοράκια με ρώτησε με ποιον από όλους θα μπορούσα να είμαι μαζί, ή δεν βλέπω τόσο φιλικά…. Και εγώ αστειευόμενη και αυθόρμητα της απάντησα «με όλους!». Κι όμως είναι όλοι φίλοι μου και με κανένα δεν έχω περάσει τη διαχωριστική γραμμή.

Εγώ είμαι ένα κοριτσάκι πολύ αγοροκόριτσο κατά βάθος με την έννοια ότι πάντα τα πήγαινα καλά με τα αγοράκια –κι εννοώ σαν παρέα - αλλά ξέρω ότι ο καθένας από τους φίλους μου είναι με το δικό του τρόπο πολύ ερωτεύσιμος, έχει κάτι το διαφορετικό και το υπέροχο και όλοι μαζί κάτι πολύ ιδιαίτερο και πολύ κοινό. Δε μπορώ να το εξηγήσω αλλά όποιος μας ξέρει εύκολα καταλαβαίνει τι εννοώ. Και γι’αυτό τους χαίρομαι και τους απολαμβάνω.

Και μου είχαν λείψει- γιατί με κανα δυο από αυτούς πραγματικά πρέπει να βρούμε τέτοιες ευκαιρίες για να τα πούμε και μετανιώνω που είχαν να τους δω τόσο καιρό.

Και όλα αυτά συνάδουν με τη θεωρία μου ότι πάντα ανάμεσα στους ανθρώπους υπάρχει έλξη- και δεν εννοώ πάντα ερωτική. Αρσενικά ή θηλυκά μας ελκύουν με όποιο τρόπο κι αν βρίσκονται κοντά μας , σα μυαλά σα χαρακτήρες τεσπα ως οντότητες. Εε αν είναι και σερνικά και στρέιτ και σε κάνουν και σένα παρέα με τον ίδιο τρόπο πιστεύω ότι εύκολα αυτή η έλξη περνά τη γραμμή της φιλίας και μπορεί να γίνει ό,τι άλλο.

Και πιστεύω ότι με καθένα από τους φίλους μου έχω μια πολύ ιδιαίτερη σχέση και τους έχω μεγάλη αδυναμία επίσης. Και μάλλον το ξέρουν και αυτοί.

Μια φίλη από τα πολύ παλιά με επισκέφτηκε εδώ και κάτι μέρες και περάσαμε πολύ όμορφα χωρίς να κάνουμε κάτι ιδιαίτερο και μου έλεγε συνέχεια «πόσο καλά περνάμε εδώ» - που ουσιαστικά δεν κάναμε τίποτα και μπορεί να μέναμε κλεισμένοι στην εστία. Αλλά οι άνθρωποι είναι που το κάνουν όλο αυτό.

Και αυτό μου κάνει τη ζάλη που είχα τόση ώρα στο κεφάλι να είναι τόσο ευχάριστη. Πλήρης.

ΠΣ. 1

Σήμερα κατάφερα και είχα τους πιο αγαπημένους μου ανθρώπους που μένουν στα 20 διαμερίσματα αυτής της πόλης, μού λειπες Ε.

Σμουτς

πσ. 2 η συναυλία που έχασα...

ναι, έχασα τον Paul..