28 Ιανουαρίου 2010

Alea iacta est



Μετά από τόση κούραση… μετά από τόση πιεση…κλαματα… νεύρα… άγχος… αυπνια…και η μέρα έχει μόνο 24 ώρες…

Esperando

Τόσες ώρες μέσα στα βιβλία, πάνω από βιβλία, με τη μισή αρχαία γραμματεία –από το πρωτότυπο- βεβιασμενα στριμωγμένη στο κεφάλι μου- τίποτα παράξενο για αυτή την περίοδο, της εξεταστικής…

όλες αυτές τις μέρες… δεν ξέρω πόσες μέρες διαβαζω…ποσα μαθήματα δίνω… δεν ξέρω πόσο του μήνα έχουμε… Ξέρω ότι μένουν άλλες τόσες μέρες μετρώντας αντίστροφα μέχρι τη μέρα της εξετασης….και μετά άλλες τόσες για το επόμενο μάθημα… οι μονάδες μέτρησης του χρόνου είναι συμβατές… έτσι, για αυτές τις μέρες, μετρώ το χρόνο διαφορετικά: deadlines και αντίστροφες μετρήσεις… ένα ένα.

La ultima ora

La ultima ora? Βρε λες? Λες και να μη το κατάλαβα? Λες και να ήρθε… να ήρθε το τέλος? Λες να χάθηκα στις αντίστροφες μετρήσεις και να μην είδα ακόμη ότι δεν έχω άλλη μπροστά?

Cuidate no te vayas a mojar!

Γιατί πέρασαν οι μέρες, γιατί έχουν περάσει μήνες ολόκληροι σε βιβλιοθήκες, café, κυλικεία –και όπου μπορεί να βρεθώ να διαβάζω.. μήνες που συμπλήρωσαν χρόνια… και είναι αρκετά…

Esperando…!

Και σαν να μην ακούγεται τυχαία τόση ώρα ο Manu Chao… θαρρώ ότι μπορώ να ελπίζω στο αύριο που θα με φέρει πιο κοντά στο ultima ora

Mamacita te invito a bailar

(και όση ώρα είμαι στο αύριο, κάποιες σκέψεις δε μπορούν να καθίσουν, χορεύουν στο νου και σε αναμνήσεις μιας άλλης εποχής που ακούγεται το ίδιο τραγούδι ένα φθινοπωρινό μήνα σε κάποια 20τμ ,ή όχι… καλοκαίρι… ή όχι.. ηλιοφώτιστα ανοιξιάτικα απογεύματα και ποδήλατα και ο πόταμος και τα γρασίδια και χορός σε συναυλίες….)

Αλλά μέσα μου, πίσω από αυτή την αδημονία, υπ

άρχει ένα αισιόδοξο και καθησυχαστικό πλατύ χαμόγελο ευτυχίας μου που με τρόμο δειλά δειλά το ξεστομίζω… πληρότητας και ευτυχίας που βλέπω τα χρόνια μου «εδώ» ή «εκεί» να τελειώνουν… να κλείνει ο κύκλος και μέσα να βάζει τόσες στιγμές, τόσες αναμνήσεις τόσο ετερόκλιτες, τόσους ανθρώπους, τόσα μέρη… κλείνει και σου προσυπογράφει με το πτυχίο μια ιδιότητα… επίσημα!

Και με αυτό το τραμπάλισμα ανάμεσα στο σήμερα το χθες και το αύριο νομίζω ότι… alea iacta est*…

Por el suelo- Μanu Chao

http://www.youtube.com/watch?v=xRs5RrBogNU


Esperando la ultima ola
Cuidate no te vayas a mojar
Esperando la ultima rola
Mamacita te invito a bailar


*o κύβος ερριφθη





3 σχόλια:

  1. Χαμογελάω, το φτύνω να μην το ματιάσω, ξαναχαμογελάω... Funny, σκεφτόμουν κι εγώ προχθές εκείνη τη συναυλία, κι εκείνες τις μέρες, κι εκείνες τις βόλτες, κι εκείνους τους ανθρώπους...
    Δε μου φτάνουν πια τα χαμόγελα, σηκώνομαι όρθια και χειροκροτώ, σε αφήνω να απολαύσεις το "μετά-τις-Πανελλήνιες" feeling και μετράω αντίστροφα μέχρι τη μέρα που θα με πάρεις τηλ να μου πεις "j'arrive!" :ppppp

    :***

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "Alea iacta est" και κυρίως "Proxima estación... ESPERANZAAAAA!!!!" ;))

    M.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @dancin:
    merci cherie!!!!!maresei auti i antistrofi metrisi!!!elpizw na exei kai ligotero agxos apo tis proigoumenes!


    @vive la vie:
    Nos engañaron con la primavera !
    BOMBALA BOMBALA BOMBALA….
    ¿Que hora son mi corazón ?

    -Rambla pa'qui Rambla pa'lla
    Esa la Rumba de Barcelona-

    ΑπάντησηΔιαγραφή