Δηλαδή όχι και πολύ νότο… 3-4 ώρες με το τρένο και φτάνεις Avignon- τη μεσαιωνική πόλη του Παπα. Για τους Γάλλους αφού περάσεις τη Lyon θεωρείται ότι είσαι πλέον στο Νότο- και το διαπιστώνεις αμέσως, πριν ακόμη βγεις από το τρένο.
Αλλάζει η βλάστηση, έχει δέντρα (σα και τα δικά μας) και κεραμίδια, αλλάζει η αρχιτεκτονική και βασικότερο και καθοριστικότερο, έχει ήλιο.
Τη πρώτη φορά που «κατέβηκα» προς τα κάτω πίστευα ότι βρισκόμουν σε άλλη χώρα- και όντως είναι λίγο Ιταλία, θυμίζει πιο πολύ «σπίτι».
Και σε σχέση με την τρέλα της προηγούμενης βδομάδας έβαλα σε όλα ένα pause, πήρα απόφαση να μη βασανίζομαι για πράγματα που δεν περνάνε από το χέρι μου και συμβιβάστηκα με τις μαλακίες που έκανα και παίρνω πλήρη ευθύνη.
Και ιδού, ήλιος και ηρεμία. Άνθρωποι χαμογελαστοί, εξυπηρετικοί- όχι ότι εγώ προσωπικά είχα ποτέ πρόβλημα με τους Γάλλους του Βορρά, αλλά το αισθάνεσαι ότι είναι διαφορετικοί εδώ. Με μια ελαφριά (ή και βαριά) προφορά, καλοσυνάτοι και χαμογελαστοί, σου δίνουν την εντύπωση ότι είναι πιο διαθέσιμοι (να το πω έτσι…). Δε ξέρω αν και προσωπικά έπεσα σε πολύ καλούς ανθρώπους που με υποδέχθηκαν αλλά ένιωσα αμέσως τη ζεστασιά τους. Ξέρεις και αυτοί μιλάνε πολύ… μιλάνε γρήγορα, είναι εκφραστικοί και εκδηλωτικοί… φοράνε κοντομάνικα και τρώνε παγωτό, πίνουν καφέ έξω στις πλατείες που είναι γεμάτες με καφετέριες γιατί απλούστατα έχει ήλιο… και επίσης ο καφές κάνει 1.50 ευρώ (!!!), γιατί ακριβώς είσαι στην επαρχία και όχι φυσικά στην Ελλάδα ( το Φ.Π.Α. εδώ είναι 5.5% αντί 23%).
Η Avignon σα πόλη είναι μαζεμένη, κλεισμένη μέσα σε μεσαιωνικά τείχη (το ιστορικό της κέντρο), κι έτσι κρατά την αντίστοιχη αρχιτεκτονική , είναι πετρόχτιστη παντού με το παλάτι του Πάπα να δεσπόζει.
Και φυσικά ο λόγος αιτία αφορμή που είμαι εδώ,
Le temps retrouvé
Cy Twombly photographe et artistes invités
http://www.collectionlambert.fr/evenement/35/le-temps-retrouve.html
αλλά αυτό αξίζει ξεχωριστή μνεία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου