#moment

Το μετρο εχει σταματησει και εγω καθομαι στο παραθυρο και  χαζευω εξω. Ενας γλυκουλης νεαρος ειναι στην απεναντι αποβαθρα και περιμενει το μετρο προς την αντιθετη κατευθυνση. Τον κοιταω, και καταλαβαινω οτι το καταλαβαινει, με κοιταει κι αυτος. αφηνω το βλεμμα μου πανω του για μερικες στιγμες αλλά γυρναω ψιλοαδιαφορα απο την αλλη. (έχει ομορφα ματια γαλανα, καπως αξυριστος με τον υπολογιστη στο χερι). Το μετρο ειναι σταματημενο ακομη.λιγο αποτομα, ξαναγυρναω το βλεμμα μου προς σε αυτον και βρισκω τα ματια  του πανω μου, κανει οτι δε με βλεπει αλλα το ξερω οτι με κοιτα. Η ματια μου τωρα ειναι αδιακριτη, του χαμογελαω  σα να του λεω « ξερω, οτι ξερεις οτι ξερω... » , ενα χαμογελο συνενοχο.... Μου χαμογελα κι ο ιδιος με τον ιδιο ακριβως τροπο. Σκαω στα γελια καθως το μετρο φευγει, κοιταζομαστε και γελαμε. 

#Flerting  #Χαμογελα  #Αγνωστοι # παιχνιδι #ομορφια  #η πολη