Θελω να τον σβησω οπως στο Eternal Sunshine of the spotless mind που και οι δυο πονανε και ο ενας θελει να σβησει τον αλλον.
Θελω να τον σβησω για να ξεχάσω, να μην πονάω.
Προδοσία. Ψέματα. Απογοήτευση. Παράλυση.
Πληγή. Πόνος. Άλγος.Αντικατάσταση.
Περνας απο τη ζωη κάποιου και δε θα μείνει ουτε καν το κενό σου.δε θα του λειψω καν. δε θα νιώσει την απώλεια του κενού μου, όπως εμένα πονά κάθε στιγμή η απουσία του.
Τοση αγαπη και τετοια πληγη.
Τόσα όνειρα και τέτοια συντριβή.
αγάπη ενός ιδανικού που φαινόταν έτσι, αλλά δεν ήταν, είχε κομμάτια που δεν είχα δει.
PS. και μια μικρη σημειωση που βρήκα στο τετραδιό μου, γραμμένη με το μολύβι μου βιαστικά- τι υπήρχε που δεν υπάρχει πια...αγάπησα αυτό που μου έδειχνες, αλλα δεν τα'δα ολα?
"je sais que tu m'aimes, les soirs quand tu dors, tu me serres dans tes bras, tu me parles, tu me tiens et tu m'embrasses en réalité mais c'est dans ton rêve...je caresse tes joues-elles sont mouillées. Toute la soirée, tu me tiens, tu me laisses même pas un instant, tu bouges pas, et moi, je me mets sous ton épaule, dans tes bras comme un petit animal, tu me sens-je te sens toute la nuit, là."
"je sais que tu m'aimes, les soirs quand tu dors, tu me serres dans tes bras, tu me parles, tu me tiens et tu m'embrasses en réalité mais c'est dans ton rêve...je caresse tes joues-elles sont mouillées. Toute la soirée, tu me tiens, tu me laisses même pas un instant, tu bouges pas, et moi, je me mets sous ton épaule, dans tes bras comme un petit animal, tu me sens-je te sens toute la nuit, là."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου