Ουρά μεγάλη στην
είσοδο του summer stage, είσοδος δωρεάν για Martha Graham Company. Δεν έχω δει ποτέ από κοντά αποθυμένο απο καιρό.....στην
ουρά λοιπόν απο τις 5....
Και άξιζε τόσο
τον κόπο!!!!Υπέροχο....το αποτέλεσμα ; εικόνες, ένας καμβάς που είναι
ζωντανός φτιαγμένος από εικόνες κινούμενες.....
Τα μακριά
φορέματα με τη σχισμή στη μέση πέταγαν στην κίνηση των ποδιών, άνοιγαν και
έμοιαζαν με φτερούγισμα. Τα πόδια πάλλονταν και η κίνηση ολοκληρωνόταν με την
εικόνα του φορέματος που ακουλουθούσε.
Το ρούχο
συμμετείχε δημιουργικά για να δοθεί το τελικό αποτέλεσμα ή να συντελέσει στο
θρήνο, να καλύψει το πρόσωπο και να
δώσει φωνή στα συναισθήματα και τις κινήσεις που τα εξέφραζαν (Lamentation). Η μουσική πομπώδης σαν εμβατήριο, δυνατή και κοφτή
έδινε ρυθμό στην κοφτή κίνηση.
Όταν η μουσική
σταμάταγε, οι γρύλοι γέμιζαν τη σιωπή. Εκεί συνειδητοποιούσες οτι βρίσκεσαι στο
Central Park......
το πρόγραμμα ήταν πλούσιο αλλά θα μείνω στο τελευταίο κομμάτι που είναι από τα πιο μοναδικά πράγματα που έχω δει πάνω σε σκηνή......
CHRONICLE
I) Spectre
II) Steps in the Street
III) Prelude to Action
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου