Style is knowing who you are, what you want to say and not giving a damn. (Gore Vidal) Style is the hallmark of a temperament stamped on the material in hand. (Andre Maurois )
10 Απριλίου 2010
απέναντι μου κάποια παιδιά ονειρεύονται
Απεναντι μου καποια παιδια ονειρευονται...
αυτα εχουν θεα προς τη θαλασσα και πρεπει να ειναι ομορφα...γιατι βλεπουν τον ηλιο να
βουταει στο νερο...
καποια παιδια αγναντευουν την πολη απο ψηλα...
η οραση μου ειναι λιγο καλυτερη απο το ζουμ της φωτογραφικης μου. διακρινω 3 αγορια που
καθονται οκλαδον πανω σε μια απροστατευτη ταρατσα ενος εγκαταλελειμμενου παλιου κτιριου....θεα απο ψηλα στο χειλος της σκεπης. απομονωση και μια καποια ελευθερια...ρισκο -κινδυνος.
συζητουν εντονα, μπορει να μαλωνουν, μπορει να τσακωνονται μπορει να σχεδιαζουν το
υπολοιπο της ζωης τους....
και εγω?εγω ειμαι απεναντι τους και αισθανομαι το ιδιο... ονειρευομαι και γω...νιωθω λιγοτερο μονη σαν τα σκεφτομαι να ονειρευονται κι αυτα... γιατι και γω οταν περπατω και αναζητω να αγναντεψω την πολη απο ψηλα πλημμυριζω λυρισμο και ονειρα....τωρα βεβαια ειμαι μπροστα απο βιβλια και deadlines και την οθονη του υπολογιστη...αλλα στην πραγματικοτητα ειμαι με το βλεμα στραμμενο προς τη θαλασσα.
μπορει να αισθανονται και αυτα καπως ετσι σαν εμενα...
σημερα, οταν βγηκα για τον πρωινο μου περιπατο μου ερχονταν στο νου διαφορες κουβεντες...
μαλλον ο ηλιος και η ζεστη εφταιγαν... γεμιζαν με φως και ηλιο και ζεστη. παντα μου αρεσε τοσο ο Απριλης.
ναι ειναι Απριλης, ηδη. και Ανοιξη... ποσο γρηγορα σχεδον εχει φυγει ο μισος... και ποσα πραγματα, ελεγα, οτι θα εχω τελειωσει, ηδη.
δεν αλλαζει κατι...δηλαδη οτι πρεπει να τα τελειωσω δεν αλλαζει και ας αλλαζουν τοσο γρηγορα οι μερες....
τα παιδια εφυγαν. νυκτωνει.
και μενα μου ερχονται τα λογια του ποιητη....
Φύσηξεν η νύχτα σβήσανε τα σπίτια κι είναι αργά στην ψυχή µου ...
ωω..μα δεν εχω χρονο για τετοια...ας αναψω τη λαμπα μου και ας δυναμωσω τη μουσικη...να βαλω καφε...
ειναι πολυ νωρις ακομη... θα ειναι ανοιξη και αυριο και εδω εχει παντα ηλιο-αυτο ειναι το παρηγορο...
πσ. ηθελα να ανεβασω και φωτογραφια...αλλα μαλλον καλυτερα να αφησω στη φαντασια
σας καποια παιδια που ονειρευονται....οπως φανταζομαι και γω τα ονειρα τους...
δεν ξερω...η σκεψη αυτη με γεμιζει ελπιδα....
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου