το ξερω πια εχουν περασει δυο χρονια σχεδον και ειχα σκοπο να γραψω για αυτη τη Νεα Υορκη που εζησα και περπατησα και φωτογραφησα ή για αυτη τη μικρη γωνιας της αμερικης που γνωρισα. αλλά μετά ήρθε το τέλος του κόσμου και ενα μαύρο καλυψε τα παντα και δεν ειχε νοημα πια τιποτε απο αυτα. τοθαψα κι αυτο μαζι με αλλα. μετα επρεπε να σταθω στα ποδια μου και μετα περασα σε αλλα πραγματα πιο ενδιαφεροντα. αλλα σημερα το βραδυ δεν ξερω πως κ γιατι ήρθα να ανακατεψω παλιες, πλεον, φωτογραφιες. και με αυτη την αποσταση του χρονου συνειδητοποιησα οτι εχουν μια ομορφια. την ομορφια της αμνησιας, ή της λησμονιας. ολα δεν ομορφαινουν οταν απομακρυνόμαστε απο αυτα?
Austin
Urban Landscape
very urban
to the happy few
home-balcony
Brooklyn
an hour away...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου