Arrivés au bout de l’année, nouveau
départ ? Promesses de l’année passée, promesses non tenues.
On va où ?
OU ?
…d’accord, on y va.
Αυτο το ποστ πριν 2 μερες θα ταν πολυ διαφορετικο
Το 2013 μου πηρε κατι πολυ πολυτιμο, δικο μου και πολυ μοναδικο, ετσι
πιστευα. Για να το πηρε ομως ηταν να φυγει...με πηγε ομως, με ταξιδεψε και στην
ακρη της γης...με εστειλε και στα εγκατα της με καταθλιψη, μου πηρε ομως και 10
κιλα (if we stick to the positive side !), μετά μου έφερε κλεφτά φιλιά και « σημάδια » που με αναγκαζουν να αναθεωρήσω και να πω οτι
ισως να μην είναι τοσο άσχημα και οτι πρεπει να ξαναπατήσω play στο υπολοιπο της ζωής μου. Ετσι το
2013 με φερνει στο φευγα του να σκεφτω οτι « I’m back » ; the old me is back….εχω ενα κοσμο μπροστα μου που πρεπει να κατακτηθει, ξεκινω μόνη μου. Αλλα
στην πορεία με περιμένουν κι άλλοι πολλοί να παρασύρω στο δρόμο μου ή να
σκοντάψω πάνω τους. Βάζω στο νου προορισμούς και πράγματα που είναι μπροστά μου
και τα βάζω στο σχέδιο. For
the year to come.
if you were
here, I’d be home now. (έλεγε ενα γραφιτι)
But since you are not, I got
to find my way…
Ps. Oh yes,
Greeks do it better. Or in Greece, we do it better
