καὶ γίνουνται ἄστρα. Παραμονὴ τῆς μακρύτερης μέρας. Μὴ σπαταλᾷς τὴν πνοὴ ποὺ σοῦ χάρισε Ταξίδεψες, εἶδες πολλὰ φεγγάρια πολλοὺς ἥλιους ἄγγιξες νεκροὺς καὶ ζωντανοὺς ἔνιωσες τὸν πόνο τοῦ παλικαριοῦ καὶ τὸ βογκητὸ τῆς γυναίκας τὴν πίκρα τοῦ ἄγουρου παιδιοῦ - ὅ,τι ἔνιωσες σωριάζεται ἀνυπόστατο ἂν δὲν ἐμπιστευτεῖς τοῦτο τὸ κενό. Ἴσως νὰ βρεῖς ἐκεῖ ὅ,τι νόμισες χαμένο· τὴ βάστηση τῆς νιότης, τὸ δίκαιο καταποντισμὸ τῆς ἡλικίας. Ζωή σου εἶναι ὅ,τι ἔδωσες τοῦτο τὸ κενὸ εἶναι ὅ,τι ἔδωσες τὸ ἄσπρο χαρτί. Μιλοῦσες γιὰ πράγματα ποὺ δὲν τά ῾βλεπαν κι αὐτοὶ γελοῦσαν. Ὁ θαλασσινὸς ἄνεμος κι ἡ δροσιὰ τῆς αὐγῆς ὑπάρχουν χωρὶς νὰ τὸ ζητήσει κανένας. Ὅ,τι πέρασε πέρασε σωστά. Κι ἐκεῖνα ἀκόμη ποὺ δὲν πέρασαν πρέπει νὰ καοῦν
Ὅλα τ᾿ ἀλέθουν οἱ μυλόπετρες
τούτη ἡ ἀνάσα.
"Ὅ,τι πέρασε πέρασε σωστά."
ΑπάντησηΔιαγραφήAυτός ο στίχος ήταν πάντα από τους αγαπημένους μου...
Μ.
Υ.Γ. Για το κολάζ τι να πω; Θα γίνω γραφική στο τέλος!:))
νομιζω με ενα πολυ περιεργο τροπο μας ταιριαζουν αυτοι οι στιχοι δεν νομιζεις?
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν ξερω αν μπορω να ξεχωρισω καποιον...ολους και κανενα...
τα ασπρα χαρτια...οι πνοες, τα ταξιδια, τ'αστρα, τα βλεμματα...
ολα αυτα που υπαρχουν μεσα μας χωρις να μας το ζητησουν....
ναι..σιγουρα "ο,τι περασε, περασε σωστά"
Ειδικά ο στίχος με τα ταξίδια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρεις εσύ! ;))
Μ.
Το ποίημα είναι κάτι παραπάνω από υπέροχο, το κολάζ όμως, η εικόνα σε συνδυασμό με τις λέξεις, μου έφερε σχεδόν δάκρυα στα μάτια... :*
ΑπάντησηΔιαγραφήi know....
ΑπάντησηΔιαγραφήthis makes two of us...
h eikona me ta logia me diaperasan.
ΑπάντησηΔιαγραφή:-*
flattered....:DDDDD
ΑπάντησηΔιαγραφήpolla filia cherie :*