Με χωρίζουν κάποια
(αρκετά) χιλιόμετρα από τον ελληνικό εναέριο χώρο… ωστόσο, δεν νιώθω
αποστασιοποιημένη από τα ελληνικά πράγματα που με τον ένα ή άλλο τρόπο, από
μακριά τα μαθαίνω, ενημερώνομαι..με αφορούν με μια πλατιά κ στενή έννοια, αν δεν
θα’θελα να με αφορούν καθόλου για να είμαι ειλικρινής.
Ίσως η φυσική απόσταση να
μου χαρίζει μια αποστασιοποίηση που με κάνει να βλέπω πιο κριτικά τα πράγματα. Όλοι
οι μεγάλοι συγγραφείς και ποιητές έγγραφαν για την Ελλάδα όντας μακριά από
αυτήν…Σεφέρης, Καζαντζάκης οι δυο που μου’ρχονται τώρα στο νου…
Φυσικά καμιά κρίση δε με
κινητοποίησε να φύγω, να ταξιδέψω, να δώ τον κόσμο (δηλ. η θέληση να το κάνω…)-
πίσω από αυτό ήταν η απληστία μου να ζήσω «πολλές ζωές σε μία»… δε βολευόμουν
πουθενά…ούτε και τώρα…πάντα ήθελα να ψάχνω αυτό που θέλω να βρω…και θεωρούσα
χαρά τη διαρκή αναζήτηση…
Ισως γιαυτό ακριβώς μπορεί
να μουν πάντα κάπως η περίεργη της παρέας… κάποιες φίλες μου μού λεγαν στα
αστεία και στα σοβαρά «Δεν είσαι για εδώ»- ήμουν πολλή "κουλτουριάρα" και διάφορα τέτοια. Και όντας τώρα μακριά νομίζω ότι συνειδητοποιώ
τι με απωθούσε τόσο πολύ, είναι η «δικτατορία των ηλιθίων» που πάντα αποκαλούσα…
κυρίως προβαλλόμενη από την τηλεόραση που έμπαινε σε κάθε ελληνικό σαλόνι… η
υποτίμηση της νοημοσύνης μου… οι βλακείες και οι βλάκες που προέβαλε, οι
ξανθιές γκόμενες… το κουτσομπολιό, το lifestyle… είναι πάνω από 10 χρόνια τώρα που θρέφει
μια ολόκληρη γενιά το δελτίο του STAR
και
η Μύκονος…με θυμάμαι να γράφω πανηγυρικούς στο λύκειο και διαβάζοντας
Παπανούτσο, για το πόσο παραμονεύει ο κίνδυνος της χειραγώγησης όλων αυτών των
κοιμισμένων πνευμάτων αυτές τις μεσημεριανές ώρες που μεσορανούσε η Στεφανίδου…
Πόσο πιο ήρεμη ήμουν όταν
λίγα χρόνια αργότερα δεν είχα τηλεόραση και πόσο πιο ανίκανη να συμμετάσχω σε
κουβέντες φιλενάδων που ήξεραν όλα τα κουτσομπολιά αυτών των πνευματικά
ανίκανων της showbiz .
Και σήμερα ποια η αλλαγή? Ο
κόσμος βλέπει τα αληθινά του προβλήματα… ξαφνικά προσγειώθηκε στην
πραγματικότητα και τον αφορά η πολιτική. Άκουσον άκουσον! Έγινε και μόδα! Όλη μας
έχουμε μια διαφορετική εξήγηση για την κρίση…κάνουμε πολιτικές αναλύσεις,
διαβάζουμε, ενημερωνόμαστε… ξέρουμε οικονομικές και πολιτικές αράδες για το
χρέος! Την ίδια στιγμή που η Χρυσή Αυγή ανεβαίνει, οργανώνεται…μαζεύει ψήφους,
αίμα, φάρματα, κάνει αδραγαθίες…σφάζει τους μη Άριους και καθαρούς Έλληνες ανενόχλητη,
και κάνει μαθήματα ιστορίας σε ένα κόσμο που ΔΕΝ ξέρει καθόλου ιστορία, που δεν
ξέρει (δεν χρειάστηκε και δεν το έμαθε πουθενά) να σκέφτεται…και φυσικά θα πάει
να τους ψηφίσει…
Το ίδιο λοιπόν με απωθεί
και τώρα αυτός ο τόπος… που και τότε και τώρα η αιτία είναι η ίδια….η παιδεία, η Α-παιδεία
μας δηλαδή…Νιώθω θλίψη και βαθιά στεναχώρια για την απαιδευσιά μας… που από τη
Στεφανίδου κ τη Λαμπίρη περάσαμε στη Χρυσή Αυγή…και θα έρθουν πολύ χειρότερα… για ένα και μόνο λόγο…γιατί η
λύση σε όλα αυτά είναι πάλι η ίδια η Παιδεία και η Τέχνη και όσο κανείς δε
φωτίζει αυτό το δρόμο, θα είναι μεγάλο το σκοτάδι προς το οποίο κατευθυνόμαστε….
